Do udaru dochodzi wtedy, gdy z powodu miażdżycy, a wiec zbyt wysokiego poziomu złego cholesterolu jego złogi odkładają się na ściankach naczyń krwionośnych pozbawiając je elastyczności i zwężając ich światło. Czasami taki złóg pęka i powstaje zakrzep lub zator, który może zablokować naczynie krwionośne w wyniku, czego krew nie dopłynie do jakiegoś miejsca np. mózgu i powstaje udar niedokrwienny prowadzący do martwicy danego obszaru. Ten sam mechanizm zachodzi, jeśli chodzi o martwicę tkanek nóg. W naszym kraju, co roku dochodzi do około 10-12 tysięcy amputacji nóg własnej z tego powodu, jesteśmy w niechlubnej czołówce europejskiej, jeśli chodzi o takie przypadki. Objawami niedokrwiennego udaru mogą być bóle i zawroty głowy, czasami przejściowe niedowłady rąk i nóg, przeczulica, czyli nadwrażliwość różnych części ciała czy trudności w mówieniu? czasami jednak, gdy udar został spowodowany przez zator, (czyli oderwany skrzep niesiony wraz z krwią utknie w tętnicy mózgowej) wstępnych objawów może nawet nie być. Najbardziej narażone na udary są osoby z nadciśnieniem tętniczym, cukrzycą, otyłe i z wysokim poziomem cholesterolu we krwi. Osoby, u których występuje ryzyko udaru powinny przejść badanie wskaźnika ABI, na które kieruje lekarz specjalista np. kardiolog. Badanie jest refundowane.