Piechota na wieś

Nikt nie mówił, że taka wędrówka będzie prosta i przyjemna. Plecak od wielu godzin już nam ciąży, ale nie poddajemy się. Parafia Lachowo jest jeszcze daleko przed nami, więc nie ma co marnować czasu na marudzenie. Trzeba iść przed siebie. Niemal nie wypuszczamy z rąk mapy. Musimy uważać, by nie zbłądzić, co prawie raz nam się zdarzyło. Na szczęście w porę zauważyliśmy swój błąd i nie musieliśmy zawracać na właściwy szlak. Kto by pomyślał, że las może być aż tak skomplikowany. Żałujemy, że nikt do nas nie dołączyć, ale za późno przypomnieliśmy sobie o tym pomyśle, by ktokolwiek był chętny. Mimo to staramy się tym nie przejmować. Podróż może być niesamowita w samotności. W każdym razie idziemy, spoglądamy na mapę, zatrzymujemy się, odpoczywamy i ruszamy dalej. Czeka nas jeszcze wiele kilometrów, ale nie zamierzamy się poddać. Dziadkowie na nas liczą, więc nie ma się zatrzymywać. Wytrwale idziemy wciąż przed siebie, chociaż zmęczenie daje nam się we znaki. Jednak wiemy, że odpoczniemy dopiero na wsi.